باگویو سیتی، فیلیپین - در شهری که مه روز را کند می‌کند و کوه‌ها جاه‌طلبی را تعدیل می‌کنند، هنرمند ادمون فوئرته قصد طراحی یک نماد ملی را نداشت. او می‌گوید تقریباً به طور اتفاقی در یک مسابقه لوگو شرکت کرد - چیزی که به عنوان سرگرمی انجام می‌داد. در آن زمان، او در دوره‌ای بود که آن را دوره "تنظیم مجدد آرام" می‌نامد، هم از نظر شخصی و هم از نظر خلاقیت.

آن اقدام آرام به زودی فراتر از باگویو سفر می‌کرد.

در دسامبر ۲۰۲۵، دولت‌های فیلیپین و ژاپن اعلام کردند که طرح فوئرته به عنوان لوگوی یادبود رسمی برای سال دوستی فیلیپین-ژاپن ۲۰۲۶ انتخاب شده است که نشان‌دهنده ۷۰ سال از عادی‌سازی روابط دیپلماتیک بین دو کشور است. این لوگو که از میان طرح‌های ارسالی از سراسر جهان انتخاب شده، به عنوان نماد بصری جشن یک‌ساله با موضوع "بافتن آینده با هم: صلح، رفاه، امکانات" خدمت خواهد کرد.

طراحی شکل گرفته توسط مکان

برای فوئرته، مکان مهم است. مستقر در باگویو سیتی، کار او توسط زمین و ریتم آن شکل گرفته است. کوه‌ها، مه، نحوه تغییر آرام نور در طول روز.

"این شهر شیوه تفکر آرام‌تر و دقیق‌تری را تشویق می‌کند،" او می‌گوید. آن توجه به مرکز لوگویی تبدیل می‌شود که نه بر اساس تصاویر بزرگ، بلکه بر اساس مواد و معانی که نگاه دقیق را پاداش می‌دهند ساخته شده است.

وقتی او برای اولین بار با موضوع روبرو شد، یک کلمه بود که تفکر او را لنگر انداخت: بافتن. از آنجا تصویر نخ‌ها پدید آمد. متصل، درهم تنیده، و با تنش به اندازه هماهنگی به هم پیوسته.

طناب‌هایی که تاریخ را حمل می‌کنند

لوگوی نهایی از دو ماده با ریشه فرهنگی الهام گرفته است: طناب‌های شیمناوا ژاپنی و آباکا فیلیپینی، که به عنوان کنف مانیل نیز شناخته می‌شود.

فوئرته به دلایل مشابهی به هر دو جذب شد. شیمناوا، که در ژاپن برای نشان دادن فضاهای مقدس استفاده می‌شود، نشانه احترام، محافظت و گذار است. آباکا، که عمیقاً در تاریخ فیلیپین بافته شده، توسط کار و منظره شکل گرفته و با سنت‌های بافندگی، تجارت و انعطاف‌پذیری پیوند دارد.

"آنها مواد فروتن و دست‌ساز هستند،" فوئرته توضیح می‌دهد، "اما معنایی فراتر از شکل فیزیکی خود حمل می‌کنند."

در لوگو، این طناب‌ها درهم تنیده شده‌اند، با رنگ‌های پرچم هر دو کشور ارائه شده‌اند، و خورشید ژاپن و خورشید فیلیپین و سه ستاره را در بر می‌گیرند. تصویر نه سلطه یا ادغام، بلکه تداوم را نشان می‌دهد. دو رشته که هویت خود را حفظ می‌کنند در حالی که یکدیگر را تقویت می‌کنند.

تعادل نمادگرایی و خویشتن‌داری

سخت‌ترین بخش فرآیند، به گفته فوئرته، تصمیم‌گیری در مورد میزان انتزاع مراجع بدون از دست دادن یکپارچگی فرهنگی بود. طراحی باید فراتر از مرزها و زمینه‌ها صحبت می‌کرد. قابل تشخیص، اما نه تحت‌اللفظی؛ نمادین، اما نه سنگین.

آن خویشتن‌داری فلسفه گسترده‌تر فوئرته را منعکس می‌کند. وقتی از او خواسته شد تا شیوه هنری خود را در یک جمله توصیف کند، او تردید نمی‌کند: "حداقلی باشید، و کمتر بیشتر است."

یک نقطه عطف آرام

فوئرته در دفتر بود که ایمیل رسمی رسید و به او اطلاع داد که طرح او انتخاب شده است. واکنش فوری بود. هیجان، غرور، ناباوری! لوگوی او از میان طرح‌های ارسالی از سراسر جهان انتخاب شده بود.

این شناخت با پاداش‌های ملموسی همراه است، از جمله یک پرواز رفت و برگشت کلاس بیزینس بین مانیل و توکیو به لطف خطوط هوایی ژاپن. اما برای فوئرته، وزن بزرگتر در جای دیگری قرار دارد.

"من احساس سپاسگزاری و برکت می‌کنم،" او می‌گوید، با دانستن اینکه کار او نه تنها در فیلیپین، بلکه در ژاپن، در رویدادهای رسمی در سراسر سال ۲۰۲۶ دیده خواهد شد.

وقتی پرسیده شد کدام کلمه از موضوع بیشترین طنین را دارد، پاسخ او شخصی می‌شود. رفاه، او می‌گوید، زیرا از یک خانواده فقیر می‌آید، و امیدوار است که روزی، رفاه نه فقط نمادین، بلکه زندگی شود.

لوگو امیدوار است چه بگوید

حتی بدون دانستن پیشینه، فوئرته امیدوار است لوگو چیزی ساده و انسانی را منتقل کند.

"حسی از ارتباط،" او می‌گوید. "چیزی آرام، اما عمدی."

با نگاه به گذشته، او این لحظه را نه به عنوان اوج، بلکه به عنوان یک نشانه می‌بیند. شواهدی که ارزش‌هایی که او پرورش داده مهم هستند: احترام به مواد، حساسیت نسبت به فرهنگ، و توجه به فرآیند.

در سالی که قرار است هفت دهه روابط دیپلماتیک را جشن بگیرد، مناسب است که نماد انتخاب شده با نمایش نرسید. آن با صبر و عمداً توسط هنرمندی بافته شد که می‌فهمد قوی‌ترین پیوندها اغلب آرام‌ترین‌ها هستند. - Rappler.com